Hoofd- en Aardbeizaken

Inmiddels is het viereneenhalve week geleden. Weliswaar was dat er meteen eentje waarbij ik een ambulance moest bellen, maar inmiddels is het dus wel gewoon weer viereneenhalve week geleden. Al viereneenhalve week zonder boezemfibrileren. Ik durf het nog steeds niet echt hardop uit te spreken omdat ik bang ben het onheil over me af te roepen, maar inmiddels begin ik een beetje hoop te hebben, dat we een werkbare situatie hebben gecreëerd.

Sinds het najaar van het vorig jaar was het zo’n beetje om de twee à drie weken raak. Met een kleine rustpauze rond de jaarwisseling toen ik voor het eerst met medicijnen aan de slag ging. Omdat het toen na een kleine maand alsnog mis ging en mis bleef gaan is er bij mij nu vooralsnog slechts sprake van een voorzichtige hoop op beterschap, maar mijn lijf voelt wel stabieler en steviger dan het toen voelde, dus ik heb wel echt hoop op verbetering.

Waarschijnlijk kom ik er nooit meer helemaal vanaf, maar als de cardioloog gelijk heeft en we op eens in de drie a vier maanden uitkomen, dan steek ik de vlag uit. Dat was helemaal in het begin ook de frequentie waarin het voorkwam en dat was op zich wel te doen. Niet leuk, maar wel vol te houden. En heel eerlijk, de medicijnen die ik nu heb zorgen er ook voor, dat als ik een aanval heb, dat ik meer kan dan alleen maar stil in mijn bed gaan liggen. Ik moet niet de ambitie hebben om naar de zolder te lopen, maar op en neer naar het toilet is lang niet meer zo vermoeiend als de eerste keren dat ik een aanval had. Een groot nadeel van een hartslag van tussen de 130 en 170 (in rust!) is overigens dat je dat dus vaak moet: naar het toilet gaan.

In de tussentijd ben ik redelijk succesvol mijn leefstijl aan het aanpakken. Enkele weken geleden ben ik begonnen met een hypnose app, die me uit het onderbewuste hoofd zou moeten praten om te willen snacken en me zou moeten stimuleren om meer te bewegen. Geen idee of er sprake is van toeval, synchroniciteit of een oorzakelijk verband, maar dat zijn wel de verbeteringen die ik sinds een aantal weken merk. Het maakt me eigenlijk weinig uit of er een relatie is met het gebruiken van de app, het is sowieso een prima begeleide ontspanningsoefening die ik graag aanzet voor het slapen gaan.

Vooralsnog heb ik frisdrank en snoepen niet helemaal uit mijn leven weten te bannen, maar de frequentie en de hoeveelheid nemen wel af. Toen ik afgelopen vrijdag met een aantal van mijn vrienden op het terras zat voor een burger en een gezellige avond kostte me het bijvoorbeeld geen enkele moeite om van de later ook nog op tafel gezette snacks af te blijven. En als ik thuis op de bank zit komt er inmiddels steeds vaker een pot thee op de salontafel in plaats van een fles frisdrank. Omdat het allemaal redelijk vanzelf gaat en ik het niet op wilskracht hoef te doen, kost het me ook weinig energie. Volgens mijn haptonome is dat juist heel goed en maakt het de kans groter dat het een duurzame verandering gaat zijn.

Ik sport nu ook meerdere keren per week, een aanzienlijke verbetering ten opzichte van het recente verleden, waarbij ik eerder meerdere weken per sportmoment moest tellen dan andersom. Als alternatief heb ik bovendien, wanneer mijn spieren pijn doen of mijn lijf gewoon echt te moe is, altijd nog wandelen achter de hand. Zo lukt het me toch 5 à 6 keer in de week om de trainingsring op mijn smartwacht vol te bewegen. Aan mijn gewicht merk ik nog niet verschrikkelijk veel en ook de verbeteringen in mijn vetpercentage zijn nog niet schrikbarend groot, maar ik merk dat er spiergroei is en het allerbelangrijkste is dat ik me fitter voel en vaker goed slaap.

De grote uitdaging is nu dat de vakantieperiode er aan zit te komen. En de hitte. Dat zijn factoren die verstorend kunnen werken op het kunnen en willen sporten. En als de nachtrust door de hitte minder wordt, dan ben ik sneller geneigd naar suiker te grijpen. Tegelijk ben ik er van overtuigd, dat gezonder eten en meer bewegen de factoren zijn waardoor ik over een aantal maanden mogelijk zou kunnen schrijven dat het inmiddels viereneenhalve maand geleden is in plaats van viereneenhalve week, zoals nu. Met een beetje geluk blijven de puzzelstukjes goed vallen en mag ik dat straks gewoon schrijven, fitter en gezonder.