Hoofd- en Aardbeizaken

Voor zover ik me kan herinneren was B de eerste met wie ik een zo diepe klik voelde, dat ik verliefd op haar werd. Natuurlijk was ze een aantrekkelijke verschijning, maar wij konden zo goed praten over van alles en nog wat, van inhoudelijk tot onbetekenend, van serieus tot lollig, dat mijn gevoelens een kermis bouwden in mijn lijf.

In een tijd, dat digitale communicatie nog in ontwikkeling was schreef ik haar na lang twijfelen een ouderwetse brief om mijn gevoelens kenbaar te maken, want het recht in haar gezicht zeggen vond ik gewoon te moeilijk. Ik kreeg een lieve brief van haar terug, waarin ze helaas mededeelde dat mijn liefde onbeantwoord bleef. Natuurlijk heeft ons contact daaronder te lijden gehad, maar toch is daar een gezonde vriendschap uit voortgekomen, die vervolgens door de dingen zoals ze gaan in het leven was gaan verwateren.

Sinds enige tijd is er langzaam weer wat meer contact gekomen, met als voornaamste aanleiding haar posts op LinkedIn en sociale media over haar ervaringen met HSP zijn en welke rol zij met haar coaching praktijk kan betekenen voor anderen in hiermee om te leren gaan. Ik herken mij in veel wat zij schrijft, dus ik voel af en toe ook de behoefte om hier op in te gaan. Met de kennis van nu denk ik overigens dat er bij haar niet alleen sprake is van HSP, maar mogelijk ook HB, maar ik ben natuurlijk slechts ervaringsdeskundige.

Afgelopen zaterdag had ik met B afgesproken om samen te gaan lunchen. Ik denk dat ik haar in het afgelopen decennium twee keer gezien heb, bij het 40^e verjaardagsfeestje van één van mijn beste vrienden en bij de uitvaart van diezelfde vriend zijn moeder. Het leek alsof er nauwelijks tijd verstreken was tussen het moment dat we aan de lunch zaten en de momenten uit het verleden, dat we zo uitgebreid praatten over de dingen die ons toen bezig hielden. Ze zag er misschien nog wel beter uit dan destijds, er zat een mooie, krachtige vrouw tegenover me die overduidelijk een mooie ontwikkeling had doorgemaakt. Toen we na, voor mijn gevoel een uurtje, keken hoe laat het was, bleken er al drieënhalf uur voorbij gevlogen. De tijd vliegt als je het naar de zin hebt.

Nee, in dit geval is er geen sprake van heroplevende gevoelens van destijds. Ik zeg niet, dat ze me niet mag bellen, mochten we op enig moment in de kluwen van tijd tegelijkertijd een vrijgezellenstatus hebben, maar van dergelijke gevoelens is momenteel gelukkig geen sprake. Ik geloof niet, dat het universum het leven nog complexer gaat maken voor me. Wat mij betreft is er misschien zelfs sprake van het tegendeel. Dit voorbeeld van hoe een verliefdheid kan overgaan in een mooie vriendschap is inspiratie voor hoe ik misschien wel hetzelfde voor elkaar kan krijgen met zowel E1 als E2.

Daarmee ontstaat er alleen maar meer ruimte om ook de gevoelens die ik heb voor J tot ontwikkeling te laten komen. Want ook op het vlak van daten heb ik niet stil gezeten afgelopen weekend. Na een geslaagde derde date met J afgelopen vrijdag, waarbij we heerlijk gegeten hebben, hebben we ook besloten om ook samen de kwartfinale van Nederland tegen Turkije te kijken. Ook dat was meer dan gezellig. Mijn gedachten zijn vooral op haar gericht wat betekent, dat er ook weinig ruimte is in mijn hoofd voor andere zaken. Voor nu geniet ik daarvan en probeer ik me vooral niet te druk te maken over de mogelijke invloed van de vakantieperiode, waarin het schier onmogelijk is om elkaar te treffen. Leven: ik leer het wel.